Það er misjafnt milli landa hvort verðbólga sé búin að ná hámarki. Mörg lönd eru ekki komin fyrir vind og mun há verðbólga enn eiga eftir að hækka meðan verðbólgu í sumum öðrum ríkjum hefur líklegast náð hámarki. Við teljum að hið síðarnefnda eigi við um Ísland.
Núverandi verðbólgutímar skýrast af mikilli hækkun á hrávöruverði
Verðbólga hefur ekki mælst meiri í mörgum helstu viðskiptalöndum Íslands í nokkra áratugi. Í sumum tilfellum þarf að fara 40 ár aftur í tímann til að finna meiri verðbólgu. Ástæðan fyrir þessari miklu verðbólgu má einfaldlega finna í mikilli hækkun á verði hrávöru. Sú hækkun á sér síðan einnig skýringar í framboðskorti, vegna þess að framleiðslukeðjur slitnuðu víða í faraldrinum, viðbrögðum í peningamálum og ríkisfjármálum vegna faraldursins og innrás Rússa í Úkraínu. Á allra síðustu mánuðum hefur hrávöruverð án eldsneytis farið lækkandi en er þó enn um 30% hærra en það var áður en faraldurinn braust út. Verð á hráolíu hefur einnig lækkað frá hæstu gildum eftir faraldur en er enn á 75% hærra verði en fyrir faraldur.
Verðbólgubálið sem kviknaði 1974 átti sér rætur í margföldun á olíuverði
Þetta er ekki í fyrsta sinn sem mikil hækkun á hrávöru elur af sér verðbólguvanda. Reyndar er það svo að sé litið 50 ár aftur í tímann sést að alltaf þegar verðbólga hefur orðið að alvöru vandamáli á Vesturlöndum hefur meginskýringin ávallt verið miklar verðhækkanir á hrávöru. Sú hrávara sem þó langmestum áhrifum hefur valdið er olía.
Árið 1974 ferfaldaðist olíuverð frá fyrra ári og má rekja þá hækkun til þess að samtök olíuframleiðsluríkja, OPEC, bönnuðu aðildarríkjum OPEC að selja olíu til Norður-Ameríku, Japans, Bretlands og Hollands. Ástæðan var vegna þess að þessi svæði höfðu stutt við Ísrael í Yom Kippur-stríðinu í október 1973. Þessi hækkun á olíuverði jók verulega verðbólgu á vesturlöndum og þurfti að beita mikilli hörku, í formi hás vaxtastigs, til þess að ná verðbólgunni niður aftur. Sem dæmi fóru stýrivextir í Bandaríkjunum upp í 20% á níunda áratugnum en 1982 tókst að ná verðbólgunni þar niður í tveggja stafa tölu. Árið 1985 var verðbólga 2,8% að meðaltali í Þýskalandi og Bandaríkjunum. Upp úr 1990 má segja að tekist hafi að hafa hemil verðbólgunni á Vesturlöndum þangað til nú.
Olían hefur alltaf verið eini valkosturinn
Af hverju er það svo að olíuverð umfram aðrar hrávörur hefur valdið svona miklum verðbólguvanda í fortíðinni? Skýringarnar eru fyrst og fremst tvær.
Í fyrsta lagi má segja að olía sé blóð efnahagslífs heimsins. Langstærsti hluti samgangna byggja á olíueldsneyti og allur flutningur á vörum milli landa væri ekki mögulegur ef ekki væri fyrir olíu. Án framboðs af olíu myndu hjól efnahagslífs heimsins stöðvast. Hingað til hefur ekki verið nein staðkvæmdarvara fyrir olíu. Með staðkvæmdarvöru er átt við aðra vöru sem hægt er að nota að einhverju leyti í staðinn. Það hefur því ekki verið hægt að grípa til þess ráðs að nota aðra eldsneytisgjafa til þess að halda hjólum efnahagslífsins gangandi. Þó nýting á orkugjöfum öðrum en olíu hefur færst í aukana, t.d. þegar kemur að einkabílnum, er það ekki nóg til þess að draga úr olíuþörfinni.
Þessu er öðruvísi farið með flestar aðrar hrávörur sem hafa allar einhvers konar staðkvæmdarvöru. Ef bananar hækkuðu í verði langt umfram verð á öðrum ávöxtum gæti fólk dregið úr neyslu sinni á þeim og keypt appelsínur í staðinn. Áhrifa mikillar verðhækkunar á banönum á verðbólgu væru því takmörkuð þar sem fólk myndi breyta neyslusamsetningu sinni og skipta banönum út fyrir annars konar matvæli. Þessu er ekki farið með sama hætti hvað olíu varðar þannig að þegar verð á olíu hefur hækkað mikið hefur keypt magn lítið dregist saman og neyslusamsetningin lítið breyst. Áhrif verðhækkunar koma því að fullu fram í verðbólgu.
Olíuverðið hefur einnig áhrif á flutningskostnað
Í öðru lagi hefur olía ekki einungis bein áhrif á dæluverð á eldsneyti og þannig á verðbólgu heldur hækkar hún einnig flutningskostnað á vörum sem hefur þar með einnig áhrif til aukinnar verðbólgu. Olíuverð er því í raun eina hrávaran sem hefur einnig áhrif á verðbólgu í gegnum flutningskostnað.
Við sjáum því að verðbólga er erfið viðureignar þegar olíuverðshækkanir eru annars vegar. Hækkun á olíuverði vegna takmarkaðs framboðs er staða sem erfitt er að eiga við og má segja að heimurinn allur taki á sig skell sem mun taka mislangan tíma að vinda ofan af.